martes, 12 de mayo de 2020

Oración Paniega


A ver, San Isidro,
tú que sacaste agua
de un pozo de campo labrantío.
tú que con ángeles de la guarda
abriste surcos como ríos,
tú que alzaste al brocal de las herradas
a un medioahogado niño,
tú que casaste con María la Santa
que era un prodigio de cariño…,
escúchame y ponte a mi habla;
yo soy ese chiquito
que te implora con ansia:
No nos des granizo,
danos no más que agua.
Este es mi verso rogativo
en las rogativas mayas.
Que sea positivo
y lleguemos a las parvas
del centeno y el trigo,
la avena y la cebada
allá en el alto estío
que tanto bueno nos depara.
Ponte a nuestro servicio,
que nos tuesten la cara
Los cantejanos trillos
de las tórridas chinarras.
Vamos, San Isidro,
hazme caso y tú te callas.
Lo tuyo son las obras con gran brío,
lo mío son plegarias.
Cunda un bravío
sol de marras.
San Isidro, San Isidro,
ni un día en la explanada
de la vida sin tu auxilio.
Santo del bieldo, la azada y la pala,
santo del arado romanico,
viértenos el agua condensada,
águanos de verdad y de común sentido.

918470225

No hay comentarios:

Publicar un comentario